منتظرالمهدی

دلم به شوقِ هوای تو پَر نمی گيرد

برای آمدنِ تو خبر نمی گيرد

کسی که بهر تو از خوابِ خوش، گذشت نکرد

سراغِ تو ز نسيم سحر نمی گيرد

سوال من ز شما، نه، که از خودم اين است

رفاقتِ من و تو از چه سر نمی گيرد

شبيه تان نشدم بس که معصيت کارم

مرام من ز مرامت اثر نمی گيرد

غروبِ جمعه ی من مثلِ عاشقانت نيست

دلم برای تو ای منتظر نمی گيرد

اگر چه نوکر بی فايده ام مرا مفروش

کسی برای خودش، دردسر نمی گيرد

فقط به گريه ی کرببلاست اميدم

شرار شعله ، که در چوبِ تر نمی گيرد

مرا تو با همه جرم و خطا پذيرفتی

فقط به خاطر کرببلا پذيرفتی